duyduğunuz üzere okulumda canlı bomba paniği yaşandı. aşağıda yazacaklarım 1. ağızdan duyacaklarınızdır, olayı bizzat yaşadım.
saat 10.40daki dersimiz için b-112de bulunuyoduk. "ulan quiz var çakıcam amk" modunda söylenip bi yandan defter açarken bi patlama sesi duyuldu."eahahhah salaklar bu yaşa gelmişler torpil patlatıyolarrr" diye söylenirken 2. patlama sesi kulaklarımızı deldi geçti. o an anladık bişiler olduğunu. tavandan tozlar tepemize düşüyodu ve bi anda etrafı bembeyaz görmeye başladım. o saniyelerde hatırladığım tek şey bağırışlar ve hocamızın yere yatın, çıkmayın sesleriydi. önce silahla birine 2 el ateş edip öldürdüler sandım ve bu arada -ne mantıksa- eşyalarımı toplamaktaydım. o an abdullah adlı arkadaşım "camentaaaa, camın ordasın hemen buraya gel" dedi ve beni çekti. bi yandan noir désir ve marula msj atıyodum bi yandan da tirtir titriodum korkudan. eğer birini öldürdülerse yan sınıf olan bizi gayet rehin alabilirlerdi. rehin alınsak nası kaçarız planları yapıodum kafamdan. o an görevlilerin panik olmadan, kadına yaklaşmadan binayı boşaltın çağrısıyla kendime geldim ve bir anda kendimi bahçeye attım. her kafadan bi ses çıkıyodu. "kızın teki kendini vurmuş, hocayı vurmuşlar, canlı bombaymış".
daha sonra öğrendikki şerefsiz kadın hepimizi havaya uçurmak istemiş ve üzerinde 1 kg patlayıcı varmış. madem suikast girişiminde bulunuyosun, neden beni de öldürmeye kalkıyosun diye isyan ettim saatlerce. hala daha ediyorum.
gerizekalı insanların beyin yıkamaları yüzünden az daha hayatımdan, canımdan, sevdiklerimden oluyodum. iyi ki o bomba patlamadı da ben de yaşamak için 2. bi şans elde ettim.
okulumun siktiriboktan güvenliği umarım bu olaydan sonra aşırı sıkılaşır.
götünüzde patladı o bombalar ama sağolunki sayenizde yaşamımın ne kadar değerli olduğunu anladım puştlar!