seems like i'm crying

o kadar taktım ki ortalamamın düşük gelmesine, sinirden ve üzüntüden hasta oldum. gece 3 e kadar uyuyamadım, ardından uyuduğumda ise saat başı uyanarak acaba ekonomi açıklandı mı diye düşündüm. rüyamda ekonomi gördüm, sevindirdi rüyam. ama uyandığımda "that was just a dreaaam, just a dreaaaam" nidaları peşimi bırakmadı. berbat bi gece geçirdim anlayacağınız.

sinir harbi yüzünden sevgilime de kötü davrandım, bugün gönlünü alıcam.

akşam arkadaşımla dışarı çıktım, geniş salıncaklardan birine oturduk, o benim dizime yattı, ben ona dertlerimi anlattım... sonra o bana dertlerini anlattı. planlar yaptık 2. sınıf için. çok çalışıcaz asla 3.50nin altına düşmicez dedik. hayal de olsa düşününce mutlu olduk...

bu arada hala ekonomi açıklanmadı. çok ufak da olsa 3.06 umudum var. ama diyorum ya çok ufak. gönlümden geçen a- gelmesi ama b+ ya da b gelmesi olasılığı yüksek.

çok küfür ettim hocalara, çok çıkıştım insanlara. "çalışır yaparsın seneye" diyenlere bağırdım.

hastayım işte. sabah ateşler içinde kalktım. başım ağrıyor, yüzüm bembeyaz. çalışınca olur derlerdi, olmadı. en azından 3.30 düşleyen ben 2.99 olması ihtimalini hesaplamakla meşgulüm 24 saattir.

yemek yemiyorum, odamdan çıkmıyorum, aynaya bile bakmıyorum. kukuman kuşu gibi yatağın içinde pc başında bekliyorum ekonomi açıklanır diye. ama açıklanmıyor.

sinirden 10dk da temizliği bitiriyorum, yetmiyor bi daha temizliyorum ama odam aynı dağınıklıkta bana eşlik ediyor. odamı bu denli dağınık görmek ruhumu yansıtıyor.

annem geliyor, insanlık halidir olabilir, artık üzülme, normal hayatına dön diyor. bön bön bakıyorum. hı hı diyorum, o kızıyor. kendini parçaladın diyor. babam da aynı şeyleri söyler mi diyorum, tabiki diyor, inanmıyorum.

saatlerce ağladım dün gece. hıçkıra hıçkıra. hakettiğim, söz verdiğim ortalamayı yapamamış olmamın verdiği acı, yüreğimi deldi geçti gece boyunca.

hayatımın en kötü günlerinden birini yaşıyorum. tesellim ise marulla 2 saat sonra görüşücek olmam oluyor..

yazıya son verirken bir kez daha not açıklandı mı diye bakıyorum, yok... yok... yok...