ÖSS

açık söyleyeyim sisteme isyan etmicem yazımda. gerekli/gereksiz ya da adaletli/adaletsiz tartışmaları bir yana, sanırım ilk defa bu kadar az heyecanlandım öss sonuçlarının açıklanmasıyla ilgili.

önceki yıllarda mutlaka ya bir akrabam ya bir aile dostum.. onlarca insan girdi sınava. 2007de ben girdim. 2008de sevgilim tekrar girdiği için 2007den daha heyecanlıydım. bu sene kankam girdi ama heyecanın h'si yoktu nedense bende. sonuçların açıklandığını bile 1 saat önce hatırladım gibi bişi.

dedim ya önceki yıllarda kuzenim, uzak akrabalarım, bilmem kaç senedir tanıştığım çocukluk abilerim, ablalarım girdiği için hep merak içerisindeydim. 2006 yılından sonra kendi derdime düştüm. benimle birlikte yaşıtlarım girdi. rekabet ortamından olsa gerek sene boyunca çok heyecanlandım. sonuçlar açıklandığında aşağı yukarı puanımı bilmeme rağmen belki kaydırma yapmışımdır diye heyecanlandım.. tercihlerde ise bilkent işletmenin geleceğini bildiğimden babamlara "bakmayın lan bilkent işletme ehiehi" tarzı artistlik bile yaptım. babamsa ya iktisata girdiysen diye bakma gereği duydu. ama girmemiştim. biliyodum. üstelik tercihlerin açıklanmasından 12 saat önce marulla çıkmaya başlamıştım. çok farklı bir heyecandı içimdeki. öss vız gelir tırs giderdi.

geçen yıl kamp arkadaşlarım, 2. kere giren arkadaşlarım, hazırlık okuyan ve ilk defa girecek arkadaşlarım falan vardı. ama en önemlisi sevgilim bu sınavda 2. kez ter dökecekti. o sınavdayken benimde karnıma ağrılar girdi. çözemediği her soruda ben de üzüldüm onunla birlikte. 3 saat 15 dk benim için oldu 3 yıl 15 hafta falan.. o sınavdan çıktı ben gene rahatlayamadım. tercih sonuçları açıklanana kadar karnımda kramplar kamp kurmuştu. zaten tercih sonuçları ayrı olaydı. başkent beklerken tobb oldu. sevinçten delirdik.. üstelik aynı yıl bir arkadaşım türkiyede 146. oldu ve ben sanki kendim olmuşcasına sevindim.

bu sene öss olduğu gün sınav bitimine doğru sınavın olduğunu dank ettim. önceki gün kamili aramış başarı dilemiştim ama bir sonraki gün öss ne olm modundaydım.

bugün de bir anda "öss açıklandı lan" diye fırladım yataktan. ilk sorduğum insandan hala haber yok.. kötü geçti biliyorum... bi arkadaşım 2. kere şansını denedi. 56binden 3.500üncülüğe demir attı. bana göre ortalığı yıktı :D çalışınca oluyo dedi. sevindim.. kamil bana göre çok boktan bi puan aldı.(iyiki okumuyo lan blogu. döverdi) ama bi yere giricem heralde diye dolanmakta. sevgilisi ise kaydırmış :S kızcağız sıfır çekmiş. ona çok üzüldüm... şimdi bir arkadaşıma daha sordum ondan da cevap beklemekteyim.(kız sonucunu söyledi. bilkente geliyorum yanına bekle beni dedi. bekliyim anam)

eski camenta olsa mesajla sormaz sabahın 10undan itibaren telefonları susturmazdı. hafif gergin bir tonda "sınav nasıl??" diye sorardı. sanırım yaşlandım. öss benden geçti, maruldan geçti.. kuzenlerimden geçti.. bir kuzenim 3. kere denedi şansını ama sınavın olduğu gün çok kötü geçti kuzi dediği için ona sormuyorum bile. ablası da 4. denemesinde girmişti zaten..

sanırım kardeşim össye girene kadar heyecanlanmayacağım. ki buna yıllar var.

neyse artık.. olan olmuştur.. kalan sağlar bizimdir...

not: kaydırmayıpda ciddi ciddi 0 çeken.. ne biliyim 145 barajını ıkına ıkına geçen insanlar.. abi günde 1 saat çalışsanız bile bişiler yapardınız lan.. tepki almak istemiyorum ama çalışmayan hatta dersaneye sınavlara gitmeyen insanlara acıyorum.. kendim de hayvan gibi çalışmış değilim. günde 10 saat harcamadım öss için ama nerede yaşadığımın da farkındaydım en azından. burda seni meslek eğilimine göre yönlendirmiyolar cicim. zoraki her dersi alıyorsun bir şekilde. ayıp.. ailelerinize yazık.. kendinizi düşünmüyosanız onları düşünün.. en azından 2010 össde...

not2: herkes össden çıktıktn sonra fotodaki gibi oluyo lan.


editorya: bu sene de öss şampiyonları "düzenli çalıştım yeri geldiğinde eğlendim" geyiği çevirmiş arkadaş. ulan bi sene de biriniz "tüm sene yattım, 180 soruyu attım. tutmuş valla ben sonuncu olmayı bekliyodum hacı. çok süpriz oldu" desin! bıktım her sene "ilk 5e gireceğimi biliyordum. ben zaten çok süpersonik zekaya sahibim ama çaktırmıyorum" demelerinden. biri 1 dk bile çalışmadan girdiğini söylesin. dişimi kırıcam. ya da ne biliyim kameralara dönüp "günde 3 saat uyudum 1 saat de yemek yedim. 1 saat de yola gitti işte.. kalan 19 saatimde durmaksızın çalıştım, çalışmaktan beynim burnumdan akıyodu" desin. klişelere karnımız tok artık yavrularım.. evlatlarım... ha bi de neden tüm dereceli insanlar final dersanesindendir? memlekette başka dersane mi yok? ne biliyim bi sene de "sevgi seli dersanesi"nden çıksın şu birinciler ikinciler. sınavda final dersanesine gitmiş olanlara kıyak geçildiğini düşünmeye başladım.