Karmaşık Hayatımı Biri Toparlayabilir mi? Teşekkürler.

hayatım inanılmaz yoğun. 2 haftadır sınavlarla boğuşuyoruz. 5 dk içinde birinden çıkıp diğerine uçtuğum bile görüldü geçtiğimiz cuma günü. bu hafta 2 tane daha var ve sonrası malum bayram tatili.
hayatımın karmaşıklığı şurdan geliyor: hangi derse çalışacağımı şaşırdım resmen. bu yüzden karıştım, darmadağın oldum, insanlıktan çıktım resmen. biri beni silkse, belirli gün belirli saatlerde ders çalıştırsa. resmen maaş bağlarım ben bunu yapana. çok ihtiyacım var çünkü. yoruldum. kafamı taşımakta zorlanıyorum artık. her haftasonu geldiğinde rahatladığımı sanıp aslında pazartesinin gelişiyle birlikte yeni bi yoğunluğa yelken açtığımı görmem beni güçsüz düşürüyor. gerçekten bu dönem hiç sıkılmadığım kadar sıkılıyorum ders konusunda.

bu arada hiç kendime zaman ayırmıyor muyum? ayırıyorum elbette. bahsetmemişim ama 23 Ekim gecesi Efes Pilsen Blues Festival 21deydik mesela. oldukça eğlendim, bi kaç saatliğine de olsa kafamı rahatlattım. Mitch Woods'da dans edip, Kenny Nealda kendimizi müziğin akışına bıraktık marulla. sonra durduk bi ara, düşündük; nerdeeeen nereye. daha 2 sene önce Metallica konserinde çığıra çığıra şarkılara eşlik ediyoduk, o gün ise Blues ritimlerine salmıştık kendimizi. büyüdük aslında ama bunun farkına varmak istemiyoruz hiç birimiz. herşey çocukken çok daha kolay çünkü.

29 ekim haftasında da sıkılıp kız kıza içmeye gittik önce. ertesi gün de bilardo vs vs. o gün çok güzeldi mesela. geri dönebilsek ve keşke hiç bitmese. önce arkadaşlarımla çok keyifli bir yemek yedik, ardına bilardoda marifetler(!) sergilendi. ve daha sonra biz marulla sinemaya gittik.

yeri gelmişken söyleyeyim, izlediniz mi bilmiyorum ama Social Network bana göre son zamanların en bayık filmiydi. gereksiz keskin geçişler, konudan konuya zıplamalar... gereksiz bir uzunluktaydı zaten film. 2 seferdir filmlerden yana şansımız bi türlü dönmüyor nedense. eğer izleyip de beğendiyseniz o filmi, ya bende bi gariplik var ya da sizde. bilemedim. ama ben 2/10 veriyorum. bu bile fazla ya... neyse.

bu kadar yoğunluk arasında bir de MAD'e girdim. geçen seneden beri istediğim bir şeydi. inflack hatuna bakıp bakıp özeniyordum. sonunda benimde bir klübüm oldu. ilk topluca dışarı çıkışımızı geçtiğimiz cuma gerçekleştirdik ve inanılmaz eğlendik. MADi gerçekten çok seviyorum. içindeki insanlar ve onların yarattığı atmosferin başka klüplerde olduğuna da inanmıyorum açıkçası. geçen sene tanışmıştım klüp üyelerinin bazılarıyla, mayfestte. o zamandan beri klübün içinde gibiydik. bir tek işi resmiyete dökmemiştik, onu da dönem başında gerçekleştirdik. mutluyuz!

alakaya çay demlemek lazım şimdi söyleyeceğim şeyle birlikte ama ben ispanyolca konuşmayı özledim. hoş ne kadar konuşabiliyordum orası da muamma ama en azından madriddeki sınıfımda elimden geldiğince konuşmaya çalışıyordum kafa göz yara yara. onu çok özledim. bazen evde kendi kendime ispanyolca konuşurken buluyorum kendimi. aylardan beri söylüyorum, benim ispanyam geldi! geri gönderin beni, siz de rahat edin ben de. ama yanıma marulu da verin, çok özlerim ki ben onu :/ (bari aranızda para toplayın da beni latin amerikaya yollayın. çok merak ediyorum abi oraları ben!)

bir sonraki postta da bekleriz efeniimmm...!!

*bu aralar yine gipsy kings aşkım kabardı, her sabah arabada şunu dinleyerek güne başlıyorum: http://fizy.com/#s/1lrhe8
ama söyleyin şimdi, muhteşem bir yorumlama değil de nedir bu?
*sağ taraftaki ruhun gıdası kısmına gipsy kings'in en sevdiğim şarkısı olan trista pena'yı yükledim. umarım çalışır da siz de bu muhteşem şarkıyı dinlersiniz.