soulmates never die

pek fazla arkadaşım yok aslında. 10 parmağı geçemeyecek sayıda bir insan kitlesi var çevremde yaşadıklarımı paylaştığım. ara ara sıkıcı geliyor bu bana. daha çok insanla dertleşmek, daha çok akıl nakli gerçekleştirmek istiyorum. kim bilir olur belki bi gün :)

bu postta yazacaklarım ise dostlarım, en yakın gördüğüm insanlar.

1) hayatta en değer verdiğim insan: marul. sevgilim aslında. ama her şeyden önce o benim yakın arkadaşım, dostum. kardeş gibi bişi. onunla her şeyi yapmaktan zevk alıyorum. yemek yemekten uyumaya, içmekten sessiz kalmaya kadar her şey mutlu ediyo beni onunla olunca. 1.5 senedir hayatımda ama sanki asırlardır tanıyorum, hep benle olmuş gibi. ne garip. ruh ikizi böyle bişi olsa gerek.

2) kamil var mesela. çocukluktan beri birlikteyiz. bedenlerimiz yılda en fazla 2 kere bi araya gelsede, biliriz ki biz hep bi bütünüz. kamil sürekli karı kız peşinde koşan bi tip. alakasız şeylerden hoşlanırız. o pop dinler götünü sallar ben metal dinler kafamı sallarım. benim siyah dediklerime genelde beyaz der. o istanbulda oturur ben ankarada çürür giderim. ama her şeye rağmen KAMİL ROCKS!

3) bi de minik var çocukluğumdan beri. benden 2 yaş küçük... akıl hocalığı yaparım. kız her erkek sorununda gelir bana akıl sorar. çok uzmanmışım gibi! elimden geldiğince yardım etmeye çalışırım. son akıl hocalığımda turnayı gözünden vurmuşumki, çocuk bizim kıza fena halde yanık. süper miyim neyim!? :)

5) son olarak japon var... bu hatunla yıldızımız 5 gün barışıksa 1 gün değil. tamam benim salaklığım da oluyo ama, uzatıyo oda bazen. şimdi bile anlamıyorum bana karşı sıcak mı değil mi. öyle yuvarlanıp gidiyoruz bakalım.. bildiğim şey ise, bu hatun da çıkmasın hayatımdan.


elbette bu kadar kısa değil yazacaklarım bu 4 kişi hakkında. her biri için ayrı ayrı yazıcam. kelimelere sığdıramicam ama olsun. onlar adına bi imza atıcam ya, o yeter...