bilkent geleneksel kayıt günleri

eveeeet, bir registation manyaklığını daha geride bıraktım. hala uğraşanlar ve ders ekleme/bırakma son gününe kadar uğraşacak olanlar vardır elbet. ancak şu an elimden gelen budur. bir dersimin hocasının belli olmaması nedeniyle ona müdahele edemedim.

2 saat boyunca istediğim hocadan dersi kapabilmek için yerimden bile kalkmadım, su içmedim, açlıktan ölmeme rağmen yemek yemedim. tam umudumu kaybetmişken açılan 5 kişilik kotayla kendimden geçtim, dersi seçtim.(kafiyeye gel heheyyytt)

seçtiğim an inanılmaz mutlu oldum, salak gibi el falan çırptım. şu an çok mutlu ve huzurluyum. üzerimden bir yük kalktı resmen.

--

ankaraya kar bir geldi tam geldi. normalde kayıt günümde okula giderim ben, ne olur ne olmaz diye. şimdi pc çöker elektrik gider falan. sabah babam okula arabayla gidemezsin dediğinde "iyi yeaaa gitmem o zaman ben de" dedim. evden de bu ders seçimlerinin yapılıyo olabilmesine bayılıyorum. kayıt saatime 1 saat kala elektrikler gitmesin mi :S aldı beni bir telaş. jenaratör var ama modem sapıtmış durumda. bi türlü bağlanamıyorum internete. tam herşeyi göze alıp arabayla gidicektim ki elektrik geldi. beni büyük bir yol işkencesinden kurtardı. kar durmuştu gene başladı. bizim burada önceki yağıştan kalan bi 5 cm kar vardı, tahminen şu an dışarda 10-15 cm kar vardır. meteorolojide yağmur diyor bugün için ama kar uzun zamandır yağmadığı için olsa gerek inatla yağıyor. yağsın bakalım biraz. eğer yarın okulum olsaydı yağmasın dursun derdim ama cumalarımı boşalttım ve kar gibi bir kaygım yok yarın için. hehehe. okula gidecekler düşünsün :p

dün gece o kadar güzel göründü ki dışarısı... tam yatağıma girecekken gittim pencere kenarına üşüştüm. tüm ışıkları kapattım. ipodu taktım kulağıma. ispanyol ezgilerine o kadar güzel eşlik etti ki kar... bir yandan hiç lastik izi olmayan yol, karşı da orman.. hafif loş ışıklar... o an yanımda sadece marul olsun istedim. huzurum katlansın istedim. gecenin 2sinden 3üne kadar dışarıyı seyrettim tünediğim koltuğumun tepesinde. her zaman gri olan ankaraya sisle birlikte gelen kar o kadar çok yakışıyor ki... hele bir de karşında orman manzaran varsa, işte o zaman tadından yenmiyor. çok güzel bi uyku çekmişim zaten... düşünün o 1 saatin bana nasıl yağan kar gibi yumuşak geldiğini.

babamın sabah 8de kaldırmasıyla uykusuz kalsam da hala dışarıdaki beyazlığa bakıp huzur doluyorum. bir de aldım ya derslerimi istediğim hocalardan.. e ben daha ne isteyeyim?